وآن گاه که تو بر دستان برترین مخلوق خداوند بودی فرشتگاه فوج  فوج بر دستان حیدریت بوسه می زدند. تو شادمان بودی  از اینکه خدایت، آن‌که روز و شب برایش گریه می کردی،‌آن‌که بندگی‏اش آرزویت بود، تو  را انتخاب کرده و غمگین بودی چون می‌دانستی این مردمان نامرد چه می‌کنند چون به  چشم خود می دیدی  آنا‌ن‌که بر تو درود وسلام می‌فرستند و برتو تبریک می‌گویند چهره‌هاشان چگونه خواهد شد.
وتنها تو بودی که در‌آن میان لایق بودی، تا خدا تو را برگزیند و تو را حامی دین خود گرادند.
اما ....اما..اما...نادانی مردمان تا چه حد؟
چه سخت است ، سخت که نه، از رخوت وجود است که تو نور را ببینی و کتمانش کنی.
و این است حقیقتی مسلم و پایدار، خواه تو بگزینیش خواه کتمانش کنی. و اگر کتمانش کنی از نور این حقیقت کم ‌نخواهی کرد بلکه خود را از نور او محروم می‌کنی، و زمانی که از نور او محروم شوی، دیگر  چه سود است تو را.
چقدر سنگین است ، نه بهتراست بگویم اسف بار است شنیدن  خبرهایی از نقطه های مختلف کشور که فلان  مذهب دست به کار شده تبلیغ می‌کند فلان مذهب این کار را می‌کند فلان مذهب آن کار رامی کند.
این برای ما ننگ است در حالی که همه وسایل تبلیغی  از هر نوعش بخواهی دست‏مان است اما  باز هم باید بودجه‏ها و حرف‏ها و نشست‌ها بگیریم .
کجا و کی ما آمدیم علی را با زبان خود مرد به مرد بشناسانیم ، کیست و در حقیقت کیست که علی را بشناسد، دغدغه‌های علی را بداند و به علی پشت کند یا او را لایق خلافت خدا نداند. ب
حث ها بس است دشمنی ‌‌ها بس است اگر حقیقت این است پس فقط با بازگو کردن حقیقت می توان به دیگران حقیقت را نشان داد خواه کسی پند گیرد خواه نگیرد.
همه مسلمانیم ، نه همه انسانیم . و انسانی که موحد است محترم است  هردینی که باشد.
بس است دشمنی ، بس است مسلمان کشی به بهانه ‌های واهی، بس است بس است  بس است .
آنقدر غرق مسائل حاشیه ای شده‌ایم به جای اینکه خودمان و دین‌مان رابه دیگرن ثابت کنیم در فکر بطلان دیگر ادیان هستیم. دیگر مذاهب.
کجا علی بر یهود ستم کرد . کجا علی بر مسیحیان سخت گرفت. همه انسانیم و باید در کنار هم زندگی کنیم. و بر دیگری تعرضی نکنیم.
انگار یادمان رفته که علی برای گرفت وسیله ای به عاریت پیش یهودی رفت و چادر فاطمه زهرا را عاریت گذاشت و این شد که آن یهودی مسلمان شد. اری همه ما مسلمانیم و بایددرکنار یکدیگر باشیم و اختلافات کنار بگذاریم همه ما رسولمان یکی است کتاب مان یکی است. اما ....
باشد که او بیاید و همه را از غم برهاند.
قصد نوشتن نداشتم اما برخی مسائل انسان را آزار می‏دهد.